پریسا عشقی - کارگردان این مستند - در گفت‌وگو با ایسنا، عنوان کرد: در مستند «خانه‌ی سیمین و جلال» به مسائلی پرداخته شده که از آغاز ساخت خانه‌ی جلال و سیمین در سال 1331 تا زمان مرگ سیمین دانشور بر این خانه گذشته است. در این مستند که 84 دقیقه است، به جای جلال آل احمد، ایوب آقاخانی و به جای سیمین دانشور، افسانه ماهیان نریشن می‌گویند.
او در ادامه افزود: در مستند سعی کرده‌ام به سرنوشت این خانه و آینده‌ی آن به عنوان یک گنجینه‌ی ادبی، اجتماعی و سیاسی ایران بپردازم، چون این خانه در طول 60 سال محل رفت و آمد افراد برجسته‌ای در عرصه‌های سیاسی، ادبی و اجتماعی بوده است.
عشقی همچنین گفت: در این مستند افرادی همچون عبدالله انوار، انور خامه‌ای، جواد مجابی، علی دهباشی، محمدحسین دانایی و... جزییاتی درباره‌ی سیمین و جلال و خانه‌ی آن‌ها بیان می‌کنند. همچنین در آن از هرچیزی که مربوط به خانه‌ی سیمین و جلال است، استفاده شده، شامل عکس‌ها، فیلم‌های آرشیوی، سخنرانی‌های جلال، صدای سیمین دانشور و... .
او با اشاره به اهمیت این خانه و روشن نبودن تکلیف آن، ادامه داد: در مستند «خانه‌ی سیمین و جلال» ما وارد دعوای وراث نشده‌ایم و بحت‌مان این است که با توجه به اهمیت خانه وظیفه‌ی شهرداری و یا نهادهای مشابه است که خانه را بخرند و آن را حفظ کنند. ما در این مستند به ارائه‌ی راه حل‌هایی در این زمینه پرداخته‌ایم. همچنین با توجه به این‌که خانه‌ی سیمین و جلال در همسایگی خانه‌ی نیما قرار دارد، به موضوع خانه‌ی نیما نیز پرداخته شده است.
به گفته عشقی، مستند «خانه‌ی سیمین و جلال» به سفارش شبکه‌ی مستند سیما ساخته شده و قرار است به زودی از این شبکه پخش شود.
پریسا عشقی که پیش‌تر هم مستند «جلال آل احمد» را ساخته، علاوه بر کارگردانی مستند «خانه‌ی سیمین و جلال»، تهیه‌کننده‌گی و نویسندگی آن را هم بر عهده داشته است.
پس از درگذشت سیمین دانشور، بحث مالکیت این خانه بین بازماندگان دانشور مسائلی را به وجود آورده است.
